27 Nisan 2015 Pazartesi

GAMSIZLIK ÜZERİNE

Blog insanın kendi kendine konuşması gibi bir şey bence. En azından benim kullanma şeklim böyle. Bazen kendi kendime de konuşuyorum ne yalan söyleyeyim. Evde kedim Lokum'a insanlara dair hikayeler anlatırken buluyorum kendimi. O anlamayacağına göre aslında derdim kendimle. "Kızım sana söylüyorum gelinim sen anla" durumu kısacası.

Bu aralar insanlar kendilerine verdikleri sözlere takmış durumdayım. Daha doğrusu yine benden yola çıkarak analiz ettiğimde görüyorum ki yaşadığımız her olay, tanıdığımız ve bir şekilde değer verdiğimiz her şey ve kişi bizi değiştiriyor. Bir şeyler alıyor ve yerine biz farkında olmadan bir şeyler bırakıyor.

Hayatımıza giren insanların tortuları çöküyor ruhumuza. Hayal kırıklıkları ile silip yeniden boyuyoruz dünyamızı. Eskisi kadar canlı renkler kullanamıyor olmamızın sebebi de bu. Hayal kırıklığı denilen meret renklerimizi solduruyor ve bir noktadan sonra istesek de o kadar berrak olamıyoruz. Söylediklerimizde, düşüncelerimizde ve duygularımızda...

Aslında ben o sonuncuda iyi durumdayım. Hayat ne kadar canımı yakmış olursa olsun duygularımın ilk zamanki kadar temiz olmasına büyük gayret gösteriyorum. Hayatımda çok az insan olmasının ve bu "az"lığı korumaya çalışmamın sebebi de bu. Ne kadar az insan o kadar az hayalkırıklığı...diyorum. Daha doğrusu sanıyorum. Oysa..

Oysa öyle mi? beklemekten yorulmak diye bir şey var. Bekleme odası yorgunluğu da diyebiliriz buna. Şu sıralar arada sırada hissettiğim ruh hali tam da bu. Bir şeyi beklemek, umut etmek, olacağına inanmak, hatta tüm dünya karşısında dururken bile o en düşük ihtimali bir madalya gibi göğsünde taşımak....o kadar yorucu ki.

"Aptal olma" diyorum işte bu zamanlarda kendime. Yaşamı ve insanları çok ciddiye alma. Bencil ol. Günün sonunda sana yine sen kalacaksın. Canın ne istiyorsa öyle olsun. Bırak...

ne mümkün?!

Bir keresinde twitter'a yazmıştım. Mümkünse umursamazlık ilacı icat edilsin diye. Yine söylüyorum. Bulun yahu şu ilacı. Kendinden başka kimseyi umursamayan, umursanmayı önemsemeyen, kahkahaları hiçbir insan tarafından bölünemeyen bir kadın olmak istiyorum....

o kadar da zor olmamalı...

1 yorum: